کد مطلب:28210 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
نظام حكومت علی علیه السلام، متّكی به قانونْ بود ودر همه جوانب، قانون بودكه حكومت می كرد، نه اراده فرد. بدین سان، او درآموزه هایش، به قانونگرایی و محوریت قانون، بسی تأكید می كرد. چنین بود كه در نظام حكومت او نه تنها شكنجه متّهمان و مظنونان به اقدامات ناروا ممنوع بود، كه مجرمان نیز شكنجه نمی شدند و به مجرم نیز هرگز اهانت نمی شد و اگر كسی مجرم شناخته می شد، تنها و تنها به مقتضای قانون، مجازات می گشت، و اگر مجری قانون، عمداً و یا سهواً، در اجرای حكم از مرز قانونْ تجاوز می كرد، قصاص می شد. چنین بود كه چون دریافت قنبر، سه تازیانه بیشتر به مجرمی نواخته است، او را با سه تازیانه قصاص كرد.[1].